10 umiejętności niezbędnych do pracy z innymi |

10 skilli zapewniających sukces wśród ludzi

Spotkałem w życiu mądrych ludzi. Ciągle się od nich uczę. A sporo tych lekcji to sposób traktowania innych i podnoszenie kompetencji lepszej współpracy z innymi. Dzięki temu, lepiej się dogaduję z innymi oraz potrafię się odnaleźć z różnymi osobami i w różnych środowiskach. Mówiąc prościej: warto się uczyć być fajnym człowiekiem.

Przypominał to niedawno Andrzej Tucholski w podcaście „ Ale jak to tak po prostu być sobą? o zagadywaniu do ludzi i nie byciu dupkiem”.

Zobacz jak być lepszym człowiekiem. Na co dzień. W domu, w szkole, pracy, na wakacjach… Co ważne: tych zdolności uczymy się i wymagają ćwiczenia. W zależności od własnej determinacji i podglądania jak inni to robią, możesz osiągnąć bardzo dobre efekty. I staniesz się osobą miłą, rozmowną, sympatyczną – z którą inni czują się dobrze. Bo robimy to dla innych, ale równocześnie sami na tym korzystamy. Zainwestuj w te umiejętności.

1. Otwartość

Nie zakładaj, że wiesz najlepiej i w całej pełni. Życie jest skomplikowane. Wielowarstwowe. Gdy zamykasz się na pomysły innych osób, stajesz się ubogi. Zamknięty. Miej odwagę być otwartym na innych, ich myślenie i działanie. Oczywiście szanuj też własne zasady i jak trzeba, kulturalnie się nie zgadzaj, tłumacząc dlaczego tak myślisz.

2. Słuchanie

Większość z nas czuje się niewysłuchana. Pośpiech, skupienie na sobie, poruszanie spraw nieistotnych a modnych, brak wychowania lub dobrych manier … to wszystko powoduje brak słuchania się wśród ludzi. Słuchania aktywnego, bo ogólnie uszy zawsze coś słyszą. Aby słuchać innych należy mieć między innymi – skupienie na drugiej osobie, chęć zainteresowania drugą osobą i bezinteresowną postawę. Co to oznacza? Że słucham drugiego człowieka, nie ze względu na coś, na jakąś korzyść, ale ze względu na samą osobę i szacunek do niej.

3. Trzy słowa klucze

Uniwersalne. Od nich zaczynaj dzień i naukę nowego języka. Dziękuję, proszę, przepraszam.

Są ponadczasowym smarem, dzięki któremu relacje nie są suche i łatwo naprawiać osobiste braki czy przeoczenia. Na serio, trzeba się zmuszać, aby częściej korzystać z tych słów.

4. Cenić dobro wspólne

W pracy łączą nas wspólne cele. Służące nam wszystkim np. zysk firmy, jej reputacja, czy opieka na zespołem współpracowników. Gdy tracimy z pola widzenia te cele, szukamy celów osobistych. Gdy każdy zatrzymuje się na partykularnym dobru, brakuje wizji całości i dochodzi do spięć. Bez dbania o dobro wspólnie nie ma sensu praca zespołowa. Dodatkowo, dobro wspólne zabezpiecza też długotrwały szacunek do czegoś np. płacąc składkę na wybrany cele, przyczyniam się do czegoś pożytecznego i służącego innym. Ale nie tylko płacąc, także w pracy wykonując sumiennie swoje zadania, pomagamy innym…

5. Empatia

Oglądać świat w okularach rozmówcy. Nie w odbiciu z okularów 🙂 Zrozumieć aspiracje i wewnętrzny silnik drugiej osoby. Wejść w zwyczaje innych… Empatia, bardzo cenna umiejętność. Powoduje, że potrafimy się często wyprowadzać ze swojego życia osobistego i odwiedzać nową przestrzeń – naszego rozmówcy. Z czasem zostawiamy także pierwsze sądy, założenia, stereotypy i skupiamy się na świecie i potrzebach drugiej osoby. To pozwala nam spojrzeć na świat w tysiącach perspektyw i widzimy, że sprawy mogą mieć różny odcień lub diametralnie się różnić. Niestety dziś funkcjonujemy w bańkach medialnych sterowanych przez algorytmy w internecie. To powoduje, że zaczynamy być przekonani, że inni na około mnie, myślą również jak ja. Ale to iluzja.

6. Szacunek dla czasu

Najprostszy objaw to punktualność. Najpierw z samym sobą, bo jak się spóźniamy na własne wydarzenia i plany, tracimy zaufanie i szacunek – także do siebie. Potem dbanie o relacje z innymi. Najlepiej być zawsze 5 minut przed wydarzeniem. Mamy zapas czasu, czujemy się bardziej komfortowo, nie jesteśmy w biegu oraz nasz gość widzi, że nam zależy na nim.

Szacunek do pracy wykonywanej w ustalonym wymiarze. Forma pracy się zmienia, dziś weszliśmy z system hybrydowy. Ale skupienie się nad pracą i przynoszenie korzyści pracodawcy oraz sobie (poczucie dobrze wykonanego zadania) jest kluczowe. Osoby pracujące na własny rachunek mogą często o wiele lepiej wykorzystać czas, bo wiedzą ile wysiłku wkładają na każde zarobione 100 zł.

Mieć spokój i uczyć się na błędach. Przyjaciel opowiedział historię jak tylko 5 minut spóźnił się na samolot. Niestety nie poleciał już. Od tego wydarzenia jest godzinę wcześniej i spokojnie pije kawę na lotnisku.

7. Szacunek dla uczuć drugiej osoby

Inne osoby mają prawo czuć się z nami komfortowo. Dotyczy to tak prostych spraw jak higiena osobista, odpowiedni ubiór, kod kulturowy i dobre maniery. Sam pamiętam, jak myślałem, że rozmowa o pracę będzie raczej w nieformalnej atmosferze, a było inaczej. W letnie południe pojawiłem się w koszulce polo, krótkich spodniach i adidasach a pracodawca przyszedł w krawacie i marynarce. Czułem, że nie jestem odpowiednio ubrany do sytuacji.

Inne mikro-sytuacje, które powodują dyskomfort drugiej osoby:

bałagan w miejscu pracy.
zaniedbany samochód w stylu jeżdżącego wysypiska i komentarzem „bo wozimy nim dzieci”.
brak należytej atencji i uwagi, szczególnie w gościnności. Może to dotyczy zaopiekowaniem się współpracownikiem czy gościem: od recepcji po parking. Czasem brudny kubek czy nieprzyjazne miejsce spotkania burzy atmosferę współpracy.
często brakuje także podsumowania spotkania i ustalenia dalszych kroków. I mamy wrażenie, że to spotkanie nie było aż tak potrzebne.
niedotrzymywanie słowa i punktualności np. czas wysłania e-maila, zaległy telefon czy zmiana ustaleń bez poważnej przyczyny.

Poważne sytuacje:

nie słuchanie drugiej osoby i brak możliwości dojścia do słowa – do wyrażenia swojej opinii publiczne krytykowanie drugiej osoby. Od wersji soft – delikatny sarkazm, po wersji hard – mobbing (np. podważanie czyiś kompetencji w otoczeniu innym współpracowników, często z stosowaniem niestosownych zwrotów).
publiczne dyskredytowanie innej osoby np. w internecie i social mediach. Może dotyczyć oskarżenia, krytyki i plotkowania.
przekazywanie innym niesprawdzonych informacji i tworzenie spirali podejrzeń. Tak rozprzestrzeniają się fake newsy. Każdy z nas, jeżeli chce coś publikować, powinien podjąć trud sprawdzania źródeł – zasada minimum dwa źródła lub zorientowania się, co piszą lub nie, mądrzejsi ode mnie.

8. Dbałość o drobne rzeczy

Nasz współpracownik może czuć się dobrze, jak pamiętamy co lubi i czego nie lubi. Gdy robimy to dodatkowo z dbałością o szczegóły, zapewniamy komfort współpracy.

Przykłady:

wiem, kto słodzi, kto nie – kawę i tak serwuję współpracownikom.
nie włączam klimatyzacji jak wiem, że ktoś jest uczulony na to.
przesyłam pliki w formacie dostosowanym do zdolności i sprzętu odbiorcy.
pamiętam o ważnych wydarzeniach z życia współpracowników i w odpowiednim momencie pytam o nie.
wykonując drobne porządki czasem mogę też pomóc na sąsiednim biurku i następnego dnia ktoś może być mile zaskoczony.
nie wiadomości i nie dzwonię w weekend, gdy nie jest to pilna sprawa, szanując odpoczynek kolegi i jego rodziny etc.

9. Prowadzenie small talk

Niezobowiązująca rozmowa zapoznawcza jest bardzo ciekawym zjawiskiem. Nawet pewną grą. I tu jest jak szachami, część nas gra tylko w warcaby, a część rozgrywa intrygujące partie szachowe. W obu przypadkach można i trzeba ćwiczyć. Dzięki temu:

zdobędziesz nowe znajomości.
możesz spowodować, że czyjś dzień będzie radośniejszy.
będziesz postrzegany jako ciekawa i kulturalna osoba.
będziesz zmniejszać dyskomfort kłopotliwej sytuacji np. milczenie wśród nowych osób (konferencja i pobyt w kuluarach czy spotkanie z nowymi osobami w pracy albo szkole twoich dzieci).

Jak prowadzić small talk?

Spontanicznie:

zacznij od przedstawienia się: imię, nazwisko plus wskazanie zawodu/zajęcia.
przygotuj sobie kilka dobrych dowcipów lub anegdot.
stosuj komplementy, pod warunkiem, że to potrafisz.
nawiąż do ubrania lub czegoś charakteryzującego drugą osobę.
rozmawiaj o miejscu w którym się znajdujecie.
nawiązuj do wydarzenia, które was tu sprowadziło.
opowiedz o ostatnio przeczytanej książce lub obejrzanym serialu – nawiązując do aktualnej sytuacji.

W zaplanowany sposób:

dowiedz się z kim potencjalnie będziesz na spotkaniu; kim są i co robią.
zaplanuj dobrze czas przyjścia: chwilę przed – tu jest większa szansa na poznanie kogoś, kto czeka na innych.
przygotuj swoje intro, elevator speech – aby w minutę powiedzieć kim jesteś i w czym możesz pomóc.

Skorzystaj z porad innych:

Zobacz wideo: „7 Ways to Make a Conversation With Anyone” – Malavika Varadan

Przeczytaj nową książkę: „Jak być zabawnym, a nie śmiesznym. Przewodnik po dobrej rozmowie w pracy, w domu, w życiu” – Przemysław Kutnyj.

10. Obserwuj

Bądź skupiony na ludziach. Najpierw obserwuj a potem wyciągaj wnioski. W ten sposób sam zobaczysz, co ci odpowiada, co nie. Jak inni wpływają na ciebie. Co cię zraniło, a co „zrobiło twój dzień”. Także sztuka, w tym literatura, kino (a także seriale) i podcasty są kopalnią pomysłów.

Zbieraj inspiracje i twórz swoje rankingi.

Ranking osób miłych – twoje „top 3” plus uzasadnienie – dlaczego tak jest?
Ranking osób potrafiących słuchać
Ranking osób jako wybitnych mówców
Ranking mistrzów kuluarów
Ranking osób uporządkowanych i słownych etc.

Mam nadzieję, że zebrane myśli pomogą ci lepiej zorganizować swoje życie. Teraz tylko działanie, więc zacznij już dziś.

PS. Zajrzyj także do książki „Otoczeni przez idiotów. Jak dogadać się z tymi, których nie sposób zrozumieć” – Erikson Thomas.

PS. 2 Podziel się komentarzem poniżej lub w udostępnij link.

Łukasz Zając – ekspert PR, socjolog i twórca wielu wydarzeń społeczno-biznesowych. Specjalizuje się w kilku obszarach: komunikacji korporacyjnej, digital PR, design doing i zarządzaniu kryzysowym. Autor książki „Po co jest PR?”. Członek Polskiego Stowarzyszenia Public Relations oraz TREND HOUSE. Pracuje z dużymi firmami (SuperDrob, GoWork.pl) i administracją rządową (Ministerstwo Rozwoju). Absolwent socjologii w Akademii Górniczo-Hutniczej, WSE im. Ks. J. Tischnera; studiów podyplomowych Total Design Management, kursu International Academy of Public Affairs i uczestnik Kursu kreatywnego pisania w PAN.