W jednym zdaniu o tej książce: – nie ma lekko, ani na Woronicza, ani dla widzów.

W komunikacji najważniejsza jest druga osoba lub społeczność. Opowiadanie historii o organizacji i wykorzystywanie do tego narzędzi PR-owych powinno być oparte na prawdzie, zaufaniu, tolerancji rozumianej jako głębokiej empatii.